róði

m. redness, ruddiness (roði í kinnum, í andliti);

laust roða á himininn, the sky reddened.

* * *

1.

a, m. = róða, Vm. 32. Róða-drápa, u, f. the name of a poem, Ó. H.

2.

a, m., poët. the wind, tempest, represented as a giant; Róða vá-bróðir, the woful brother of R. = the Sea-giant or Egir, Stor.: in prose this ancient word remains in and-róði, a counter-wind, and in the phrase, leggja (or láta) fyrir róða, to cast to the winds, forsake; þvíat ek man eigi, at ek hafa heima-mann minn fyrir róða látið, Lv. 28, Hom. (St.); láta allir ýtar Oðins ætt fyrir róða, Hallfred; at þú látir mik eigi fyr róða, Harms. 53: the mod. láta fyrir óðal (‘fyrir-óða’) is a corruption of ‘fyrir róða.’